Tag Archives: Manuel María Pena Silva

A Voz dos Nosos Poetas (Manuel María Pena Silva)

Pendentes do talismán.                   (p/ Manuel María Pena Silva) Platea de campanario; neste auditorio confío que non baleire albedrío aplaudindo innecesario.   Proscenio, estricto escenario; franco actor de señorío debruza verbo bravío, desemboca en balneario.    Piromanía inminente, vibrante ollada … Seguir leyendo

Publicado en A Voz dos Nosos Poetas | Etiquetado , | Deja un comentario

A voz dos nosos Poetas: Que o recibir sen dar xa rematara.

p/Manuel María Pena Silva Que o recibir sen dar xa rematara. A semente ficou como enclaustrada en Vilares, fogar, tan de repente; foi a terra voraz, e recipiente camposanto, saial, fin de acampada. A semente afincou profundamente na soidade feroz … Seguir leyendo

Publicado en A Voz dos Nosos Poetas | Etiquetado , | Deja un comentario

A voz dos nosos Poetas: «No teu colo»

p/Manuel María Pena Silva No teu colo outra vez. Sinto morriña. Triste… Alegre… Francas velas ao vento. Alerta, capitán, que zarpa o teu navío. Ataca temporal. Campa o bravío. Encirra vendaval de barlovento. Triste… Alegre… Cambiante o movemento. Imaxes: debruzando … Seguir leyendo

Publicado en A Voz dos Nosos Poetas | Etiquetado , | Deja un comentario

A Voz dos Nosos Poetas: «Luscofusco de olor a sufrimento»

Luscofusco de olor a sufrimento. p/Manuel María Pena Silva Un corazón que abrolla sen medida, unha fenda profunda a ceo aberto, un manancial que é río e que é deserto, unha estatua de sal trala saída. Un axente causal desta … Seguir leyendo

Publicado en A Voz dos Nosos Poetas | Etiquetado , | Deja un comentario

A voz dos nosos poetas: Manuel María Pena Silva

p/Manuel María Pena Silva Ceibo os meus versos de caza. Se o subconsciente me abrasa, abro comportas da casa, a babor, por estribor, por contumacia da dor, na procura de lector, ceibo os meus versos, de caza… Alzo  estrofas sen … Seguir leyendo

Publicado en A Voz dos Nosos Poetas | Etiquetado , | Deja un comentario