Son Oscar Fariña Lamela, fillo de María Lamela e José Antonio Fariña Sambade. Emigrei aos EUA no ano 1996 e cheguei aquí sen ter puñetera idea de onde chegara; nin se viña temporalmente ou para nunca máis volver.
Os meus irmáns xa estaban aquí e xa se dedicaban ás faenas do mar pero eu nunca pisara un barco. Recordo que cando me estaba a despedir da familia, estaba máis contento que ou carallo anticipando a viaxe en avión no que tampouco viaxara nunca. Nin se me pasaba pola cabeza o que me esperaba ás dúas semanas de ter chegado aquí.
Ofrecéronme unha praza nun barco dun muradano Xesús dá Corrubeda cuxa esposa era prima da miña nai.
Recordo que ou Corrubedo chamou ao meu tío José Lamela e espetoulle: ¿O teu sobriño quere vir a pescar? » Si, respondín eu». Ok mañá ás oito no peirao de Point Pleasant» E así foi como puxen pé na cuberta do Muros, o único entre cincuenta pesqueiros que tiña o nome do meu pobo.
Aí foi cando me decatei do significado de ser emigrante e do dura que era a miña profesión, pero tamén do agradecido que estou por conseguir un benestar e dar grazas a deus por encontrar a mellor amiga, nai e esposa. Todo o mundo fala ben dos seus, pero Jennifer para min é o todo, ela e os meus fillos son o maior tesouro que poiden posuír. Saudos a toda a familia, en especial moitos bicos para miña nai que non pode estar con nós. Saudos a todo pobo.