Pór pechadura á parede.

p/ Manuel Mª Pena Silva 

Un sedimento indiviso,

un sentimento insumiso,
un socavar insensato,
un subliñar no substrato,

unha causa incandescente,

unha carga inconveniente,

unha teimuda, enfermiza

pena, que non cicatriza.

  Señardade..!, araña, e rede,

fogo inflamado, laídos;

foco incendiario, latidos

do corazón que se enrede;

  pois soidade é fame, é sede,

un senvivir, -sen cumpridos-

nunca saciar os sentidos,

pór pechadura á parede.

  (Rioderradeiro)