Lembranzas do Nadal.

Moi boas a todos, eu chámome Leandro Tajes e son de Baño. Coñécenme polo fillo de Tono da Benina e Celia do Marbella.

O meu primeiro Nadal na diáspora data do ano 2004 que foi cando cheguei a traballar á República Dominicana nunha compañía de hoteles. Daquela tiña 23 anos e esas datas tan emotivas facían relucir a típica morriña que nos caracteriza. Foi un Nadal moi estrano, aparte de que estaba traballando e dispoñía de pouco tempo para disfrutar, sumábase tamén o clima tropical e as altas temperaturas. Decoración navideña por todos lados e un sol radiante a diario. Foi un choque estraño debido a que de onde vimos relacionamos o Nadal con inverno, choiva, frío e neve ás veces. Os seguintes Nadais xa foron máis levadeiros, xa tiña máis amistades (sobre todo galegos emigrados coma min) e tamén ó formar unha familia aquí xa o conto cambia.

Neste país viven o Nadal dunha maneira especial e apaixoante que me gusta moito, aquí ponse á arbore de Nadal na casa a primeira semana de novembro. Por suposto na miña casa xa está posta. Hai unha clara influencia americana en varias tradicións, e o Nadal é unha delas.

Tódolos centros comerciais, negocios e xardíns particulares tínguense dun colorido e decoracións moi fermosas, na radio soan moitos merengues navideños a todas horas. O dominicano é un apasionado destas datas, danlle moita importancia á familia e nestas datas sóense xuntar con demáis familiares que están emigrados noutros países.

Saúdos a todos os Muradanos