p/ Manuel María Pena Silva
Badaladas de papel.
O ceo, moi de mañá,
anticipa o baptisterio;
sombra chinesa no chan,
repenica o sacristán
por conta do presbiterio.
¿Quen ignora unha campá,
resistente ao cativerio?
Persegue o meniño, en serio,
cos cinco dedos da man,
apalpar o seu misterio.
A maxia foi flor dun día,
sen implantes de pincel,
recendos de melodía,
solfas de marquetaría,
badaladas de papel.
The Muros Times 