NARAIO
p/ Agustín González López
(Fotografía: Nieves Formoso Vidal)
Altos na luz, outeiros arredrados,
sen xente, sen camiños, sen estradas…
Fondos curros e picos enfiados
a altísimas rexións iluminadas…
Densas fragas e vales solagados
en profundo verdor; humanizadas
terras de brañas, ríos, leiras, prados;
xeometrías sen fin multiplicadas…
Agárdame, Naraio, vou ós cumes,
ás vixías, as altas fermosuras;
á luz que me arrebata as pesadumese,
O mar aberto, areas e brancuras.oo
Louro en cristais, semáforos de lumes…
O rueiro no sol… Nós nas alturas…
The Muros Times 