p/ Agustín González López
Criatura perfecta do silencio
a pedra. A luz agora
rutila sobre un sono de pedras abrasadas
na metade do sol.. Os grises muros
vellísimos que cercan un calado
recinto sen ninguén. O adro soña
entre a sombra e o sol e o tempo mudo
esvara sobre o templo. Só unha brisa.
Brilla a campá e arde na encendida
torre aguda.Os paxaros ausentes
Camiña a tarde en luz. Abalan leves
a penas unhas herbas. Non se escoita
nin un fío de augas que circule.
No mármore e a cruz as lentas horas
sobre o silencio que multiplican luces.
Calado é o sitio do durmir perenne.
De pedra e sol un día de Vilares.
The Muros Times 