Do Blog de XIMIELA (https://ximiela.wordpress.com)
Son poucas as comarcas onde se conservan todas as pezas da indumentaria tradicional, pero durante séculos a vila de Muros gardou e conservou a súas tradicións e costumes, entre elas, o seu traxe tradicional. Trátase dunha das poucas comarcas que, aínda a día de hoxe conserva todas e cada unha das pezas do seu traxe tradicional.
O traxe de Muros destaca pola súa beleza, elegancia e sinxeleza. Son numerosas as citas que fan referencia ó predominio da cor negra, así o pon de manifesto Antonio Fraguas Fraguas no seu libro El traje gallego, Manuel Murguía, Emilia Parda Bazán,…
As pezas máis destacadas son:
- Saiade brocado negro.
- Mantelode pano con zócalo de veludo ( ou de brocado), bordado sobre guipur.
- Chaquetade brocado, adornada en algunhas ocasións con guipur bordado.
- Mantón de Manila, que se anuda sobre o peito.
- Mantilla ou Mantela, que en ocasións tamén está adornada con guipur bordado.
Pero sen dúbida, a mellor descrición do traxe de Muros é a que nos deixou Rosalía de Castro:
As de Muros, tan finiñas
que un coidara que se creban,
c´aquelas caras de virxe,
c´aqueles ollos de almendra,
c´aqueles cabelos longos
xuntados en longas trenzas,
c´aqueles cores rousados
cal si a aurora llos puñera,
pois así son de soaves
como a aurora que comeza;
descendentes das airosas
fillas da pagana Grecia,
elas de negro se visten,
delgadiñas e lixeiras,
refaixo e mantelo negro,
zapato e media de seda,
negra chaqueta de raso,
mantilla da mesma peza,
con terciopelo adornado
canto enriba de sí levan;
fillas de reinas parecen,
griegas estatuas semellan
si a un raio de sol poniente
repousadas se contempran;
ricos panos de Manila,
brancos e cor de sireixa,
crúzanse sobre o seu seio
con pudorosa modestia,
e por antre eles relosen,
como brillantes estrelas,
aderesos e collares
de diamantes e de perlas,
pendentes de filigrana
e pechuguiñas de cera.