Fotagrafía: José Manuel Formoso Luces (Porrúa)
Textos: Don Ramón de Artaza Malvarez
Este brasón encóntrase gravado na parede lateral dunha casa da Rúa dos Fornos (Pirriola), casa que unida a outra forma un pasadizo ás costas de do chamado río dás Ánimas. Este escudo cuartelado que ten no xefe unha cruz segundo parece dunha orde militar e dúas cunchas. O primeiro cuartel é un castelo que poden ser armas dos Castro; o segundo é unha estrela de sete puntas, acaso dos Mariñas, o terceiro é un tronco deárbore e pode facer referencia ao apelido Troncoso, e o cuarto unhas ondas de mar, armas dos Mariños, sete ondas azuis que o ocupan todo. É moi nobre.
Pertencía a D. Lope de Mendoza, arcebispo de Santiago e señor xurisdicional da vila de Muros; hai unha a cada lado da porta principal da ex Colexiata e outro sobre a luz da súa fachada (Hoxe en día tan so existe un destes dos escudos). Como o citado Prelado foi un de que mas contribuíron á súa ampliación e construción, colocaría as súas armas para conmemorar este feito, como di a inscrición da porta lateral.

Achase colocado este escudo na fachada principal da porta de entrada da capela de San Xosé, no barrio do mesmo nome. Está formado dun só cuartel cunha cruz no centro, a todo o alto; á dereita unha espada espida e á esquerda unha palma e sobre o todo, unha coroa de nobreza.
Estas armas constituían os atributos do Tribunal da Inquisición, que usaban os que a ese tribunal pertencían, desempeñando cargos como o de Inquisidor, Comisario, familiar do Santo Oficio, etc.
Na fachada da capela da Virxe do Carme, encóntrase este escudo gironado (oito cuarteis). O primeiro cuartel Maldonado ou Rúa; o segundo cinco follas verdes de figueira en ouro, que fai referencia ao apelido Figueroa. Solar xunto ao ponte de Sarandones en Abegondo, preto da Coruña. As cinco follas débense a liberar certo cabaleiro a cinco doncelas do poder dos moros que as levaban como pago do tributo das cen doncelas e por ter unha figueira na casa, en memoria de gañar esa batalla, usaron estas armas os descendentes; o terceiro descoñecido; o cuarto son as armas do apelido Feijóo, escudo en vermello cunha espada de prata coa gornición de ouro e a punta do seu fío cara a arriba e tres roeles de ouro a cada lado. Outros en lugar de roeles poñen feixes de vimbio verde. Solar no val de Ramiras, xunto a un Priorato de Santa Comba, que é da casa de Celanova. É nobre e antiga, descenden da Casa e familia de San Rosendo. Tivo moitos cabaleiros de ordes e grandes ligazóns. O quinto Romero, armas xa descritas; o sexto pode ser Bermúdez, escudo jaquelado de ouro e sabre, bordadura do mesmo metal, cargada dunha cadea de azur. As armas primitivas desta antiga e nobilísima casa de Galicia foron: Escudo jaquelado de ouro e sabre (negro). O sétimo pode ser Abalde ou Carantoña, nunha das súas variantes; o oitavo Pardiñas e o do centro, descoñecido.

Na fronte da capela da Angustias, fundación que foi de D. Domingo A. Giance de Caamaño. Rexedor perpetuo e procurador Xeral da Vila, e a súa esposa D.ª María Patiño Oanes de Figueiras, herdada logo polos Condes de Medina por ligazóns matrimoniais, encóntrase este escudo cuartelado; no primeiro cuartel figuran as armas do apelido Romero, en campo verde catro aspas de bordóns de ouro, dous a cada parte e no medio seis orellas de home en ringleira de alto a baixo. No segundo a árbore e as lanzas dos Caamaño. O terceiro o brazo e o puñal dos Carballido, e no cuarto o parrulo nadando do apelido Patiño.

Na fachada dunha casa que olla ao peirao da Cerca, unha das antigas que tiñan asento sobre a derruída muralla que cercaba a vila, encóntrase este escudo medio cortado e partido que se compón de tres cuarteis, o primeiro unha ponte sobre un río, armas do apelido Ponte ou Aponte, con dúas cunchas sobre a ponte, que nos indican feudo ou cargo do señorío do Apóstolo. A segunda mostra o piñeiro e as dez lanzas dos Caamaño, armas xa descritas anteriormente. O terceiro, correspondente ao apelido Montenegro, dous lobos andantes ou un pacendo e o outro ollando ao alto, árbore no medio.