p/ Amado Barrera.
Este grande e magnífico fento ten os soros en elegantes “ramilletes”, que son ponlas marróns que sobresaen por riba das espléndidas enormes frondes e que se ven de Xuño a Novembro, logo “mustiánse” coma todas as outras “polas”.
Na nosa bisbarra é doado de atopalo polos ríos e regatos, có seu groso rizoma, qué é perenne (ou sexa, que sobrevive e dél rebrotan novas frondes cada ano), fortemente incrustado entre as grietas das rochas da beira o mesmo do medio da corrente.
Moita xente, ao velo, non se decata de que é un fento, pois os lóbulos das frondes semellan follas dalguna pranta vascular.
Pois ben, resulta que, tendo este fento tan abundante por aquí, temos un tesouro e non sabemos o que temos. Quizáis sexa mellor, pois donde saben o que teñen, xa case quenon o teñen, de tanto como “apañan”. En Galicia é o fento por excelencia dos nosos ríos.
Porque en Cantabria, Asturias e outras rexiones “húmidas”, “antojil”, que é como por ahí adiante o chaman, éche un remedio popular moi apreciado, e o seu uso aínda está moi estendido, sendo preferido á mediciña convencional: A parte central do rizoma se macera en viño branco, e tómase este “vino de antojil” para axudar soldar roturas de osos e trastornos de articulación e dolores reumáticos. Aí onde o vedes, o consumen deportistas e persoas maiores. Ollo se sodes mulleres: parece que é abortivo. E non pensedes que só se consume nas aldeas, non, tamén é moi empregado en pobos grandes e cidades. Nos “mercados medievais” sempre hai algún posto que o ten a venda.
Hai pouco fixen unha entrada no blog de amado sobre este fento, e choveron comentarios solicitando e ofrecendo o “producto”.
Pero teño leido que pode ocasionar problemas de calcificacións, ademáis de ter outras posibles “contraindicacións” e efectos “secundarios”, asi que moito ollo e asesorarse ben con algún que sabia algo (por exemplo, un médico, que algúns saben moito).
Se buscades en papá-google, atoparédes cousas abraiantes deste fermoso vexetal, dende os máxicos poderes que ás suas “flores de Perún” lle daba a mitología eslava ata as múltiles cualidades deste producto sin par como remedio para retención de orina-cálculos renáis-astringente-diurético-purgativo-celulites-gota-reumatismo-raquitismo-hernias-feridas-intoxicación-hemorragias-debilidad ….¡uf!
Pero según para qué se use, haino que preparar dunha maneira distinta, as que tamén se atopan en Google e que eu non me atrevo a poñer aquí porque como te digo unha cousa te digo la outra, a ver se me entendes.