Por  Antón Lameiro

Ainda que ata a data non dispoñamos de cifras, segundo a Xunta, que presentará un estudio no primeiro semestre do 2014, a pobreza infantil en Galicia é tres puntos inferior a media española. De calquer xeito o dato non debería alegrarnos moito xa que esta afecta nada máis e nada menos que a tres millóns de cidadáns. En España un de cada catro menores de 16 anos non ten cubertas as suas necesidades básicas de alimentación ou vivenda. Máis alarmante ven sendo que esta porcentaxe, alén de desminuir, o que está é a aumentar, e Caritas xa está a prestar atención diariamente a máis de 1.400.000 persons. “Cada pobre gobérnase como pode”, díxose sempre, pero para unha familia de tres membros con un fillo menor de 18 anos, 300 euros o mes non lles pode dar para moito. Por outro lado, o que resulta ainda moito máis alarmante é o feito de que o 95% do que o goberno lle da por chamar “salida da crisis” está indo a parar as mans do 1% máis rico. No que vai de ano, o número de españois con un patrimonio neto por valor de 22.438 millones de euros o superior aumentou nun 8,3%, mentras que polas ruas das principais cidades un non pode ignorar o crecente número de indixentes como resulta de ter perdido o seu traballo ou a sua casa. Hoxe, por moito que queiramos, xa non podemos distanciarnos nin escusar a miseria dos demáis con un simple «que vaian traballar”, e a outrora «nin que estuvéramos nos tempos da fame», para moitos veciños é desgraciadamente unha realidade.

O longo do ano a Vila de Muros fiel o seu título de moi leal e moi humanitaria aporta o seu gran de area con varias actividades. Gracias as aportacións dunha Cea, do Mercado, e da II Carreira Solidarias Cáritas poderá seguir atendendo as familias máis necesitadas. Esta boa labor, non obstante, non debería relaxarnos ante a corrupción e a desigualdade desta sociedade, non esquenzamos que a verdadeira solución estriba nun mundo máis igualitario, donde a caridade non sexa para nada necesaria.

Feliz Ano Novo.