p/ José Manuel Formoso Luces.

Cando eramos novos, si chovía moito ou había seca os rapaces saiamos a rúa cantando coplas pedindo remedio a tales males; que males eran si moito chovía ou moito sol había para as terras. Hoxe xa non se leva facer tal cousa… pero hai van unhas poucas das que eu lembro:

 San Amaro da Portela

dádenos auga pra a terra.

Santa María do convento

dádenos sol e bó tempo.

San Roquiño do sombreiriño

dádenos auga para o milliño.

Los campos se secan

Las hierbas no nacen

Y los corderitos

Se mueren de hambre.

—o—

Auga, auga, Virxen María

Porque a terra a pedía.

Auga, auga, Divino Sacramento

Para que Dios nos de o sustento.

—o—

Santo Dios de mi corazón

Dádenos auga pola vosa Pasión

Polas vosas llagas

Dádenos auga Divino Xesús.

—o—

Arco de paz — vaite de ahí

Cas mozas bonitas — non son para tí:

Vaite chuvia — vente sol

Polos campos dárrebol

Que che chama — teu padriño

Para arrolal — o meniño

Que cha de dar – pan e viño.