MARIO SILVA

Traemos ás páxinas de TMT a un personaxe, que aínda que non naceu en Muros ten ás súas raíces familiares na nosa xente. Mario Silva e fillo dun lourean que nos anos cincuenta emigrou a Venezuela. O seu pai, Manuel Silva Fernández (Manuel dá Roura), dende a lonxanía dá emigración, nunca deixou de lembrar, no pensamento, na palabra e na súa prosa e poesía, ás terras queridas de Louro e ás súas xentes. O seu fillo Mario e un vivo exemplo de superación ante ás adversidades; un exemplo como ou doutros moitos galegos que nados na emigración souberon adaptarse á terra que vos acolleu sen renunciar á loita polos dereitos dá persoa. Na nosa labor de divulgación recollemos de diferentes páxinas esta pequena biografía de Mario Silva que ofrecemos aos nosos lectores.

Mario Silva García naceu o 25 de novembro de 1959 en Cidade Bolívar, estado Bolívar, no sur de Venezuela. É un político, e condutor de televisión venezolano. Foi condutor do programa La Hojilla na canle estatal Venezolana de Televisión (VTV), e do programa Sobre o niño do cuco transmitido por Makunaima Kariña Radio 104.9 FEMTÓMETRO (MK 104.9 FM).1 Actualmente segue conducindo o programa «A Hojilla», a través da emisora radial MK 104.9 FEMTÓMETRO, e por vía audiovisual a través do servizo Ustream. Tanto o presidente Nicolás Maduro, coma o deputado Diosdado Cabello, anunciaron que Mario Silva regresaría á pantalla de Venezolana de Televisión o sábado 23 de febreiro de 2015, e exhortaron a toda a militancia revolucionaria a non se perder o retorno da HOJILLA, dando así inicio a unha nova tempada do devandito programa.

Fillo de inmigrantes españois, pai galego (Manuel dá Roura) e nai canaria, (Elena García), estudou primaria na súa terra natal no Colexio San Francisco de Asís. É bacharel graduado no Ciclo Diversificado Antonio Díaz, antiga Escola Técnica en Cidade Bolívar. Simpatizou dende mozo con organizacións de esquerda Liga Socialista e CLP de Bandera Roja nos anos setenta.

Ante a crise laboral que empezaba a recruar a finais do primeiro goberno de Carlos Andrés Pérez e o goberno de Luis Herrera Campins, despois de laborado como debuxante técnico en ministerios e a etapa final de construción da Represa de Guri, culminaría traballando no Bloque de Publicacións De Armas durante 19 anos ata 1999, cando é despedido por non acatar ordes do patrón, quen lle esixía premer a empregados baixo o seu cargo para que votasen en contra do referendo constituínte no que se aprobaría a Constitución da República Bolivariana de Venezuela de 1999. Pasa a formar parte da páxina web Aporrea.org como caricaturista, articulista e contista. En 2004 nace «A Hojilla en Internet», como resposta á intensa campaña dos medios de comunicación privados e ante a eventual posibilidade dun referendo convocado pola oposición venezolana. «A Hojilla en Internet» escribíase de luns a venres e chega a perfilarse como unha das columnas máis urticantes do chavismo. As visitas diarias a esta columna pasarían de doce mil e dende os programas de opinión dos medios privados, aínda cando trataron de ignorala, non puideron obviar comentarios que respondían ao irónico estilo de Mario Silva.

Ese mesmo ano 2004, xusto antes do referendúm revogatorio dese ano, «A Hojilla Digital» transcende e sae ao aire, La Hojilla en TV no cal compartía traballo con Eileen Padrón e Néstor Francia, que máis adiante se separarían do programa, na canle do estado venezolano VTV (Venezolana de Televisión, Canle 8); tratando temas de opinión da actualidade política venezolana, desmentindo o que consideraban «manipulación dos medios de comunicación» de Venezuela. O mesmo slogan do programa «Resgando o veo mediático» define o fío do programa.

Actividade política

A súa tendencia política é de esquerda, marxista-leninista, socialista e comunista. Apoia firmemente o proceso político coñecido como a Revolución bolivariana e ao Presidente venezolano Hugo Chávez. Foi obxecto de moitas controversias debido ao seu polémico programa televisivo La Hojilla, fortemente criticado por diversos sectores da oposición, pero tamén un dos máis populares dentro dos partidarios do presidente Hugo Chávez.

Aínda sen cursar estudos de Periodismo ou Comunicación Social, Mario Silva utiliza mecanismos comunicacionales que -no seu momento-, marcaron o inicio nos medios de comunicación afectos á Revolución bolivariana ao incluír unha nova forma de espir a manipulación da información, confrontando mediante arquivos audiovisuais a opinión xerada a diario polos adversarios da Revolución bolivariana versus as súas actuacións, opinións e actividades políticas que mostraron no pasado. O afondamento no estudo das mensaxes subliminais e a semiótica, a radicalización nas súas opinións, a irónica irreverencia mostrada por Mario Silva ante as cámaras da canle do Estado (Venezolana de Televisión) e a vulgarización da linguaxe que vai dirixido esencialmente ás masas populares, xeraron unha clara polarización nos que lle seguen todas as noites. Mesmo, dentro do gremio xornalístico en xeral, aínda é percibido como unha «desviación» dentro da comunicación, non obstante os altos niveis de aceptación do programa La Hojilla en TV . (17 a 25 puntos en share de audiencia). Ademais do presidente da República Bolivariana de Venezuela, Hugo Rafael Chávez Frías, entrevistou personalidades relevantes da política latinoamericana como Fidel Castro, ao presidente de Bolivia, Evo Morales, ao vicepresidente de Bolivia, Álvaro García Linera, ao Chanceler de Bolivia, David Choquehuanca e destacados políticos venezolanos, filósofos, escritores, cantautores revolucionarios, etc. No proceso de fundación do Partido Socialista Unido de Venezuela (PSUV), convocouse a unhas eleccións internas para elixir as autoridades máximas do partido. Mario Silva sería o terceiro máis votado do PSUV, detrás de Adán Chávez e Aristóbulo Istúriz.

No 2008 anunciou a súa intención de ser precandidato para a gobernación do estado Carabobo, estado situado no centro norte de Venezuela, o que o levou a participar e inscribirse nas eleccións primarias do Partido Socialista Unido de Venezuela (PSUV), sendo electo no proceso de primarias do PSUV pola maioría das bases co 61,25% dos votos,2 como o candidato oficial do goberno para esa entidade federal. Non obstante, nas eleccións rexionais foi derrotado polo candidato opositor Henrique Salas Feo, resultando este vencedor.3 El PSUV alcanzaría a vitoria en 14 municipios do estado Carabobo, quedando como primeira forza desa rexión. A derrota circunstancial da súa candidatura no estado Carabobo, non sería obstáculo para que o seu regreso á televisión como moderador de La Hojilla. A súa tendencia ao radicalismo de esquerda é criticado por opositores e polos que manteñen unha posición moderada dentro do goberno de Hugo Chávez. Non obstante, é no sector das masas populares, onde ten popularidade e aceptación. Participaría nas primarias do Partido Socialista Unido de Venezuela (PSUV) que designaría aos candidatos para as eleccións a deputados do 26 de setembro de 2010 pola parroquia El Valle de Caracas, non resultando electo, sen deixar de seguir confrontando aos partidos de oposición venezolanos dende La Hojilla en TV.