Coloradiña d’a cara
eu non cha quixera ser
ca mazá que é colorada
todos la queren comer.
Unha vella dixo a outra
polo burato da porta:
gobernade a vosa vida
ca miña non vos importa.
Eu ben a vira na feira
eu ben a vira feirar
unha nena muradana
que vive na veira mar.
Compraches unha parlamenta
coidando que te casabas,
ibas comprala de seda,
e quedache como estabas.
Miña santa Madanela
miña Madanela santa,
tende la casa no monte
onde os paxariños cantan.
Dentro da porta da Vila
hai dúas pedras de asento,
unha é a de marmurar
outra a de perder o tempo.
Alá arriba na Costiña
ai un home pequeniño
que lle chaman vendabal
vendabal, vendabaliño.
Nosa Señora do Carme
vela aí vai pola ribeira,
agarrando cuncha e cuncha
que mete na faltriqueira.
Hoxe tócame de leva
e mañá vou para riba,
y adeus campo de San Roque
para toda miña vida.
Adeus Virxe do Camiño
cantos paseos me debes
cantas veces arrimei
a sombra das túas paredes.
Adeus Muros, adeus Muros,
Muros de tanta alegría
que se marchan os do rei
con rumbo a Vilagarcía.
Adeus Muros, adeus Muros,
a popa che vou virando,
non sei que me queda nel
co corazón vai penando.
Os solteiros valen ouro,
os casados valen prata,
os viudos calderilla,
os vellos folla de lata.
0 lugar de Miraflores
de lonxe parece a Vila,
ten un carabel na entrada
unha rosa na salida.
Non ai forasteiro ningún
Que en Muros non esté un día
co despedirse deixe
un suspiro na, baía.
Santa Cruz de Maio
víndenos buscar
que ei veñen os mouros
para nos levar.
Miña cuñadiña é nova
meu irmán eche pequeno,
si queres que cresca logo
dalle o almorciño cedo.
isca d’ahí rapiña maldita
isca d’ahí, non me mate la pita,
isca d’ahí, rapiña ladrona
isca d’ahí, pra cas túa dona.
Heiche de tocal-as cunchas
Miña carrapucheiriña
Heiche de tocal-as cunchas
n’aquela corredoiriña.
Heiche de dar para un manto,
heiche de dar para un velo,
pero non quero que durmas
na miña cama de ferro,
n’aquela camiña nova,
n’aquela nova camiña
qu’está sembrada d’amores
e d’amores sembradiña.
Eu si canto e por que quero,
eu si canto fago ben
canto coa miña garganta
non canto coa de ninguén.
Son de Muros, son de Muros
miña señora Luísa,
Son de Muros, son de Muros,
sonlle da fror de Galicia.
Son de Muros, son de Muros,
miña nai unha muradana,
Son de Muros, son de Muros
sonlle das da fror da España.
- •
A calle ancha e un Dique,
a Fonte Vella e un Doque,
camiño de San José
que vai dereito a San Roque.
Nosa. Señora da Creba;
¡Señora!, si eu fora rico
reerixirache a capela
que xa eisisteu n’outro siglo:
oíndo unha misa nela,
eu morrería tranquilo.
Nosa Señora da Creba;
¡fai qu’eu poida conseguilo!