Xurden

p/ Pablo Andrade.

Xurden, sopran e mergullanse

Brincan no ar en albricias

Nadan dun outro costado

Pasan por baixo da quilla.

Como querendo amosar,

A esencia mesma da vida,

Dende o fondo da salina.

Pareceume oilos falar

Ollandome con ledicia

Como querendome dar

Amizade coa sonrisa.

Xurden, brincan e mergullanse

Guian no seu peito as crias

Cequais para lles amosar

O sabor da travesia,

O longo do inmenso mar.

Envoltos na estela

Que o barco deixa

Xogan coa espuma mareira.

Golfiños na liberdade

Donos do seu elemento

Amosando a ollos ver

Crases de comportamento

En entornos naturais.

Seres de gran sentemento

Valor de valores feito

Quen vos poidera falar

E chegar a entendimento

Cantas cousas ian trocar

Se entendervos eu pudera

Imaxinalo namais,

Quen poidera quen me dera

Libre xunto a vos nadar

E sentirme coa marea

Arroupado polo mar.