Manuel Mª Pena Silva

(Ao meu benquerido curmán MANUEL PENA VILAR, in memoriam)

   El, en por si, singular:
enxoito, breve estatura;
en troques, lene bravura;
disímil no similar.

Resumida a súa andadura,
desde o berce á sepultura,
aplicado a manexar
a agulla de marear
sen compás, sen armadura.

Os salseiros, pola amura,
empurrárano a arribar,
cabe dicir despertar!,
rematada a súa aventura.

O seu vivir, só soñar…,
resistir, multiplicar,
laberíntica aventura,
velas ao vento, a loucura
de quen foi lobo de mar.

  Semente, froita madura,
ti, MANUEL PENA VILAR,
exemplo a reivindicar
de pertinaz singradura. 

    (Rioderradeiro)