Tag Archives: Manuel María Pena Silva

p/ Manuel Mª Pena Silva Fotografía: Benigno do Roxo Ollo que le na paisaxe azul salientando armiño; ollo que imparte aloumiño a indomable personaxe. Ollo que non ten paraxe albisca no alén aliño; ollo, avarento, adiviño, ávido de reportaxe. O … Seguir leyendo →

Publicado el 10 mayo, 2016 por themurostimes | Deja un comentario

p/ Manuel Mª Pena Silva (Rioderradeiro) Noutra esfera final que te depura Esta vida promete unha arrogante algarada de ardor arborescente; rompe o tempo a paixón adolescente, gasta os folgos da fe de cada amante.   Esta vida propón de … Seguir leyendo →

Publicado el 5 abril, 2016 por themurostimes | Deja un comentario

A súa man no teu peito. p/ Manuel Mª Pena Silva.  Vive o traidor de tal xeito, resentido, enrabechado, coma alacrán, infectado dun Xudas insatisfeito. Campa, malandro, maltreito, deglutindo vilanía: como ha cobrar plusvalía, recargo do seu despeito. Rega, malvado, … Seguir leyendo →

Publicado el 11 diciembre, 2015 por themurostimes | Deja un comentario

Meu amigo Domingos, transformado. p/ Manuel Mª Pena Silva.   Da horizontal, onde prostrado estabas, á vertical. O corpo apetecía brincar do abismo da tetraplexía ergueito e ben lanzal. Pero soñabas.   Pero soñabas que recuperabas rotinas, camiñar, a regalía … Seguir leyendo →

Publicado el 25 octubre, 2015 por themurostimes | Deja un comentario

Na eternidade, amor, máis prodixiosa. p/  Rioderradeiro (Manuel Mª Pena Silva) Co corazón escribo. É cousa dura. É dura de pelar a despedida. É dura de parar esta tortura que abrolla torrencial pola ferida. Co corazón esculpo unha escultura, esencia … Seguir leyendo →

Publicado el 25 septiembre, 2015 por themurostimes | Deja un comentario